hij vliegt van tak naar tak
laat zich meenemen door de wind
en komt zo steeds hoger op
in de levensboom
anderen zwermen om hem heen
en krijsen dat het een lieve lust is
ze schijten op zijn kop
maar hij laat zich niet afleiden
hij neemt elk obstakel zoals het is
op de bovenste tak is het goed toeven
het uitzicht is prachtig
alles is klein en groot tegelijk
er bestaat geen stress
want het is er stil en verstomd
zonder zwarte raaf geen witte
met liefde ook verdriet
en zonder dood geen leven
en mijn lief is na bijna een jaar
gelukkig nog hier en niet heel ziek
stella
maandag 21 februari 2011
zaterdag 19 februari 2011
mooi zo
gelukkig blijft met een lagere dosis chemo de kanker onder controle,
hij laat zich niet zien op de scan.
daar zijn we dus heel blij mee.
meer kan ik er even niet van maken ;-)
hij laat zich niet zien op de scan.
daar zijn we dus heel blij mee.
meer kan ik er even niet van maken ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)