Gevlogen

 

Omringd door ons drietjes is op

29 mei de witte raaf toch weggevlogen.

•

Mijn allerliefste, mooiste, moedigste man en baasje van Sam. Je bent de liefde van mijn leven. Stella

Mijn inspiratie in alles, zo licht. Daan

•

Wij willen samen met jullie van Erik 

afscheid nemen in de Zuiderkerk.

Dinsdag 4 juni om 11.00 uur start het afscheid, Zuiderkerkhof 72 te Amsterdam.

De kerk is open om 10.30 uur. Kom zoals je bent. 

Aansluitend wordt Erik in een intiemere kring naar het crematorium gebracht. Over dit laatste sturen we desbetreffende mensen nog een mail.

 

•

Een routebeschrijving naar de Zuiderkerk en informatie over parkeergelegenheid zijn te vinden op:

zuiderkerkamsterdam.nl/contact

Eventuele kaartjes of brieven kunnen jullie sturen naar:

Oudezijds Achterburgwal 175 (1 hoog) 

1012 DJ Amsterdam

onweer

lieve allemaal,

de liefde van mijn leven
heeft het leven los gelaten
het leven waar hij zo van hield
op z'n Erik's koos hij het onweer van vanmiddag
om het niet geruisloos voorbij te laten gaan
en terecht

zoals zijn wens waren Daan,Sammie en ik daarbij
dat was een beetje toeval
en zijn daar des te gelukkiger mee

het verdriet is groot en overweldigend
eigenlijk zou Erik gewoon niet dood gaan, toch?
even geen woorden nu
Stella

Wat bulderde het in Amsterdam, donker, alles huilde. Op Classic FM begon uitgerekend de Bloemenwals, ter compensatie misschien. Wat had hij het mooi gevonden, misschien een tikkeltje dramatisch. Met Stella, Sam en ik bij dat kut bed, de huisarts kletsnat van de regen, was het een scene die hij had kunnen bedenken. Straks gaat die scene zich natuurlijk eindeloos herhalen, bedankt daarvoor papa...

Voor alles trouwens.

Nu is het doodstil in huis, Erik ligt boven eindelijk van welverdiende rust te genieten. Met z'n leren laarzen op de bank. We zien jullie allen snel, Daan.

PS: Jullie horen snel hoe we afscheid gaan nemen van Erik. Bewaren jullie lieve berichten, reacties even tot dat moment? Dan kunnen wij nu ook even bijkomen.

kaarsje

Lieve allemaal,

Erik gaat snel achter uit.
Ik zou het fijn vinden als jullie vanaf nu een kaarsje voor hem willen branden.
Liefs,
Stella en Daan en Sam

vergeten

ik wilde nog zeggen dat het mij niet lukt jullie prachtige lieve woorden te beantwoorden
maar weet dat ik, we, het geweldig vinden en dat het enorm goed doet!
ik bedenk nog een plan met al die mooie berichtjes
misschien kunnen we hem die meesturen, als je begrijpt wat ik bedoel...

update

lieve allemaal,

even een update; jullie ontzettend lieve berichten zijn overweldigend maar dat kan ook bijna niet anders dan voor zo'n mooi mens als Erik is.
Regelmatig moet ik er om huilen maar dat is goed.
Eerlijkheidshalve moet ik erbij zeggen dat zijn conditie het sinds vandaag nauwelijks meer toestaat ze allemaal voor te lezen.
Hij wordt omringd met liefde, rust en directe naasten.
Elke dag houden we in de gaten wat Erik nog wil en hoe hij dat wil.
Dat heeft hij meer dan verdiend.
xxx
stella

zonder titel

Lieve allemaal,

Met pijn in mijn hart schrijf ik omdat Erik sinds afgelopen dinsdag heel snel achteruit gaat. Hij heeft met een enorme kracht en in grote gelukkigheid zijn leven drie jaar weten te verlengen.
Nu lijkt het er op dat het einde zich in omgekeerde snelheid zal voltrekken.
Hij slaapt heel veel en heeft sinds gisteren een morfinepomp die de pijn hopelijk wat beter bestrijdt. Hij eet en drinkt heel weinig en valt snel af.
Erik kan niet meer persoonlijk afscheid van iedereen nemen. Die energie heeft hij niet meer; en ook voor mij zou dat te zwaar zijn.
Ik hoop dat iedereen dit snapt en respecteert.
Al jullie lieve berichten stellen wij zeer op prijs maar stuur ze vanaf nu naar mijn emailadres (stellavanleeuwen@planet.nl) of naar ons huisadres:
Oudezijds Achterburgwal 175, 1012 DJ Amsterdam
Dan kan ik die aan hem voorlezen.
Hij wil ook niet meer telefoneren. Smsje of whatsapp is prima.

Ik zal jullie proberen op de hoogte te houden via dit blog maar nu verloopt alles in een moordend tempo en gaat mijn aandacht vooral naar Erik en de dingen die hier moeten gebeuren.

Met alle liefs, ook van Erik, de liefste, dapperste en eerlijkste,
Stella

dagje voorjaar

met david een middagje gefilmd
in amelisweerd
onderwerp;
de eerste pasjes van zoon daan

ik loop nu ongeveer zoals hij toen deed
alleen met aanzienlijk minder vertrouwen
in de toekomst
ik wordt trouwens met de dag lichter
dus ik kan zo wegvliegen...

ben ontzettend blij....

......met alle lieve reacties op de blog,
via kaarten
sms-en
messenger
facebook
telefoon

het is maar dat jullie het weten, xxx

bestraald

gisteren op drie plekken bestraald
heup en schouder geen probleem
de lever daarentegen.....
in die lever is een messenwerper
zijn nieuwe act aan het oefenen
hij gooit niet vaak maar wel raak......
die is nu dus druk met herstellen
en dat ten koste van zijn functie
ik zou maar een beetje zuinig zijn op je lever
als die niet werkt
ga je je van binnen vies voelen
en dat is een stuk minder prettig
dan een paar zweterige oksels......

snel teveel

ik moet eraan toegeven
dat het allemaal niet meer zo makkelijk gaat
of het nou een trap oplopen is
of het praten over kanker
of een blaffende sam

of die vraag,
hoe het met mij gaat
kut natuurlijk,
en het wordt elke dag nog kutter

ik leer grenzen kennen
die mij heel verdrietig maken

'tot hier
en zeker niet verder
nee, doe maar mooi een stapje terug
neem maar mooi met nog minder genoegen'

vandaag zijn de scans gemaakt
om de positie van de bestraling
te bepalen die morgen wordt gedaan

zodat ik hopelijk nog wat langer plezier
zal hebben van mijn heup,
arm
en lever...
xxx

samen en alleen

En ineens staan we tot onze liezen in het moeras

De echte nachtmerrie is begonnen

De kanker is van een sluipmoordenaar een wild beest geworden

Zijn weg vretend in het lichaam van mijn lief

Het is soms niet om aan te zien

Godverdomme, hij verdient dit niet

Machteloos kijk ik toe hoe de pijn hem martelt

Verteerd, radeloos en doodmoe maakt

Hoe hij steeds meer in zichzelf kruipt

En langzaam afstand neemt

Ja ook van mij….

En dat voelt nu al soms zo eenzaam

Ik zou willen schreeuwen van verdriet

Ik wil je omarmen mijn lief

Maar zelfs dat doet je soms letterlijk pijn

Je blijft tussen het slapen ook maar dingen doen

Lijstjes afwerken, klusjes doen, alles goed achterlaten

Zo bezweer je nog even de tijd

Houd je grip op je lijf en je sterke geest

Die kracht verwacht je ook van mij

En ik zal er steeds zijn

Maar de dag, het uur, dat ik jou moet loslaten

Voelt nu nog als een onmogelijke opgave

Wij waren samen de wereld

Wij zijn de wereld

Zij aan zij

De toekomstige tijd

Jij hoort bij mij

er is geen andere liefde tussen ons gaan staan

maar een hele lelijke vrouw die Kanker heet

kutwijf…

Stella

nog even....

....en dan barsten de knoppen
in de Blauwe regen weer open
voor ons het symbool
voor weer een nieuw jaar
voor onze liefde
voor altijd

nog even.....
.....en ze kunnen hopelijk in het amc
wat aan het volgende pijnpunt doen
want, best wel fris in het hoofd
maar fysiek is het een zootje....

en toch was deze 30 april
weer een klein feestje
hier voor de deur
met vrienden en familie