lieve allemaal,
het is nu zaterdagnacht
5 dagen na het afscheid
11 dagen na zijn overlijden
werelden van tijd in mijn hoofd
ik weet niet goed wat voor dag het is
en wat voor weken het waren
ik lees al 4 weken geen krant
laat staan het nieuws op tv
ik slaap nog steeds niet goed
en snap zo langzamerhand niet
waarom ik nog steeds energie heb
ik denk dat erik die me geeft
dat weet ik eigenlijk wel zeker
''keep your head up''
en mijn vrienden, familie,
en al die vrienden van erik
die ik zijdelings ken
of eigenlijk niet ken
overladen met kaarten, bloemen, berichtjes
zo warm, zo lief, zo mooi
en ook zo confronterend
zeg ik er eerlijk bij
het is dus echt waar
de zon blijft maar schijnen
wist niet dat die pijn kan doen
wist niet dat dat ik niet alleen ben
en toch zo alleen
er staat hier nog steeds een doos
een grote doos vol medicijnen
bergen handdoeken en beddegoed
van al mijn lieve slapers en wakers
ik ben sinds gisternacht alleen
en waar ik bang voor was
valt eigenlijk wel mee
in de stilte ben ik dichterbij jou
lieve erik
en dat is niet eng
nee, het valt reuze mee
Sam had vannacht diarree
zal wel toeval zijn
maar ik begrijp het idee
zo dein ik nu mee
in een oceaan van emoties
beelden van een bloemenzee
jullie als lelies
die me zachtjes de weg wijzen
naar het grote missen
de blauwe regen, bijna uitgebloeid
wacht heel even
ik grijp het vast
de stilte, de leegte
maar ik krijg een lift
ik zweef naar boven
en zie wat licht
dank daarvoor
Stella
