gelukkig zijn met kanker

bijna een week verder
de chemo raakt uitgewerkt
of verdwijnt uit mijn lichaam kan ik beter zeggen
en daarmee komt ook de energie weer terug
ben ik weer wat meer wie ik ben en wil zijn
niets is erger dan je zo levenloos
te voelen
er geen zin meer in hebben
jezelf te missen

geen energie om te zijn wie je bent is
frustrerend en je wordt er moedeloos van
om die reden was ik toch al van plan te
stoppen met de behandeling
de slechte uitslag maakte die keus
een stuk makkelijker
dan ga ik liever de confrontatie aan met
de pijn
maar wel met een heldere geest
en twinkelingen in de ogen
en, niet onbelangrijk, terugkerende haren
weifelend maar wild

weer afspraken maken
weer bewegen
weer genieten
toch weer schaatsen misschien

ik weet niet hoeveel tijd ik nog krijg
maar zo is het goed

de afgelopen week waren de reacties
hartverwarmend
en dat helpt mij enorm
ik prijs mezelf gelukkig
zo maak ik het derde jaar nog wel vol
dank jullie wel

10 januari 2013, bijna 3 jaar later...

Erik vroeg of ik alvast even wat op het blog wil schrijven
hij is nu even wandelen met Daan en Sam
ik zit hier enig zins verdoofd
de chemo heeft niet aangeslagen
tumoren in lever en lympheklieren zijn weer groter geworden

na het slecht nieuws gesprek
vertelde Erik iets heel bijzonders
toen hij nu bij AMC uit de auto stapte
en ik nog onderweg was met de metro
hij een 'visioen' kreeg dat zijn overleden moeder belde

de nacht van haar dood heeft hij haar ook gesproken
ze belde toen vanuit het ziekenhuis
erik was toen 16 geloof ik
hij moest meteen huilen en wist
dat hij slecht nieuws zou krijgen
hij zei; zie je wel, er is meer dan we denken

we gaan dus niet verder met chemo
ook een andere chemo raad de oncoloog af
ze verwacht daar weinig van
en het was nu al te zwaar
levenskwaliteit staat nu voorop

maar er is nog een onderzoek met twee medicijnen
en ze gaat bij UMC(Utrecht) informeren
naar een onderzoek wat ze daar doen
om via de lies rechtstreeks in de lever
de tumoren aan te vallen met radioactieve bolletjes
ze laat een en ander ons nog weten

misschien toch weer een beetje hoop.....

fingers crossed

de scan gehad deze morgen
gaat daarna altijd gepaard
met wat sanitaire ongemakken
waar je dan wel weer precies
op tijd voor thuis bent

ik heb gelukkig wel wat meer energie
komt vast door die drie
heerlijke dagen in het bos
van vierhouten
ons plekje
we hadden er kunnen wonen
we zouden er wel willen wonen
die stilte
en toch is het vanavond
ook weer zo stil hier in amsterdam
dat we onze klok horen tikken
maar dan wel met een dubbel gevoel