Zeeen van tijd...

Mijn lief staat aan de rand van het water
De maan staart hem aan
Vloed of eb
Waar ga je staan?
Het lijkt een vraag
Het lijkt een weg
Een stevig staan
Maar het water
Wist het spoor
Van zijn mooie voeten
zijn weten
zijn bestaan

mijn lief staat aan de rand van het water
en kijkt naar de zon
die zachtjes ondergaat
flarden kleuren achterlaat
grijpbaar en spoorloos
slierten achterlaat
van wat was
is en wordt
en weggewist
in golven
na-staart
de horizon
achterlaat

mijn lief staat aan de rand van het water
de zee, de oceaan, de vulkaan
de geuren van zout en zand
kastelen van liefde
vuur dat spuugt
ligt en slaapt
ontwaakt
opstaat
slaat

mijn lief staat aan de rand van het water
de horizon, de dagen, de jaren
alles komt samen
rimpels in water
de wind waait
schelpen staren
trekken sporen
diep en verlaten
gelaten



stella