beetje hoop

Zo, die hobbel hebben we weer genomen en ja, ik kreeg de indruk van een arts die ik er na sprak, (erik kan zich door zijn stonedheid vd narcose dat niet meer herinneren terwijl die wel met de dokter sprak, schattig)dat een operatie een optie zou kunnen zijn maar hij bleef ook zeggen dat we woensdag moeten afwachten wat andere specialisten zien op de ct-scan en met alle gegevens die ze hebben een geheel beeld kunnen vormen. Natuurlijk grijp je nu al het positiefs aan wat je hoort maar wat hebben we eigenlijk te verliezen. Hoop mogen we niet verliezen, toch?

Erik zit nu te soezen in een stoel voor het raam met z'n gezicht in het zonnetje en Sam ligt er naast. Ik hou van jullie.